Το δημοτικό διαμέρισμα Κρυόνερου (ονομασία που την οφείλει στην Κοινοτική πηγή απ’ όπου υδρεύεται το χωριό) βρίσκεται σε απόσταση 10 χλμ. από την Αμαλιάδας. Εμφανίζεται αρχικα ως κοινότητα Λοπεσίου με πρώτους συνοικισμούς: Λόπεσι, Κουκλάκι, Τερόν. Το «Λόπεση» σλαυική λέξη που σημαίνει αγελαδότοπος. Ο συνοικισμός Λόπεση μετονομάστηκε σε Κρυόνερο και η περιοχή Ρένεση σε Ανάληψη Η περιοχή επί Τουρκοκρατίας ανήκε σε Τούρκο Αγά που κατοικούσε στη θέση «Ρένεσι». Στην θέση αυτή και σήμερα υπάρχει κτηνοτροφικός συνοικισμός. ʼλλος συνοικισμός είναι του «Νιοχωρίου». Υπάρχουν ονομασίες και χαλάσματα που θυμίζουν παλαιότερους συνοικισμούς, όπως «Παλαιοκώμη», «κώμη», . Για τουςΝιοχωρήτες λέγεται, ότι εγκατέλειψαν το τόπο τους για να γλυτώσουν από το «ζούδι» και ήρθαν κοντά στο μοναστήρι με την θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς που έφυγε από το Κούλουγλη για να έλθει στον τόπο αυτό. Γι αυτό μαζί πανηγυρίζουν τα δυο χωριά., την γιορτή της Παναγίας , στις 23 Αυγούστου. Λέγεται ότι με την απελευθέρωση όλη η περιοχή περιήλθε στην κυριότητα του στρατηγού της Ελληνικής Επανάστασης Σισίνη. Αυτός όταν βρέθηκε στη Δίβρη φιλοξενήθηκε από τον Ηγούμενο της εκεί Μονής. Τόσο δε πολύ ευχαριστήθηκε από την φιλοξενία ώστε δώρισε στη Μονή όλη την εδώ ιδιοκτησία του. Η Μονή έκτισε το εδώ μοναστήρι σαν Μετόχι και το επάνδρωσε περί το 1860. Αξιοποιήθηκε η περιοχή με εργάτες από την Τσακωνιά που εγκαταστάθηκαν σε κτήματα που τους παρεχώρησε η εκκλησία. .Τα κτήματα λεγόταν «κολληγικά» οι καλλιεργητές «κολλήγοι». Η καλλιέργεια αυτού του τύπου διατηρήθηκε ως το 1936 που ο Ο.Δ.Ε.Π. εξαγόρασε την περιουσία από τους μέχρι τότε καλλιεργητές. Την ίδια εποχή έρχονται κι άλλοι Αρκάδες και η περιοχή πυκνοκατοικήθηκε, το χωριό δεν καλύπτει μεγάλη έκταση, ούτε κατάλληλη για την ανάπτυξή του. Η γύρω περιοχή ανήκει στο Μοναστήρι της Παναγιάς. Οι κάτοικοι ασχολούνται και με την κτηνοτροφία. (αγελάδες, γιδοπρόβατα) και τις αγροτικές καλλιέργειες , δημητριακά και οι ελιές
