Κώστας Τζαβάρας:Σύννους και περίφροντις ο κ. Τσίπρας θύμιζε σύνδικο πτώχευσης και όχι Πρωθυπουργό

Τετάρτη, 07 Οκτωβρίου 2015

Στην αποδόμηση του υποτιθέμενου ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς και του αριστερού ήθους προχώρησε ο βουλευτής Ηλείας και πρώην υπουργός Πολιτισμού στην τοποθέτησή του κατά την διάρκεια των Προγραμματικών Δηλώσεων στην Βουλή των Ελλήνων.

Όπως παρατήρησε ο Κώστας Τζαβάρας, από τα λόγια του Πρωθυπουργού μπροστά στην Εθνική Αντιπροσωπεία κατά την ανάγνωση των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησής του, ήταν εντυπωσιακό το ύφος με το οποίο τα συνόδευε αλλά και η ψυχική στάση του απέναντι σε αυτά που έλεγε και κυρίως απέναντι σε αυτά που εννοούσε.

Διότι εάν ανακαλούσαμε στο μυαλό μας ποια ήταν η αντίστοιχη στάση του κ. Τσίπρα στα ίδια θέματα – είτε από τη θέση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είτε από τη θέση του Πρωθυπουργού, όταν για πρώτη φορά ανακοίνωσε προγραμματικές δηλώσεις μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου – τότε πράγματι θα αντιλαμβανόμασταν ότι προχθές ήταν σκιά του πρότινος εαυτού του.Δεν είχε το πρόσχαρο ύφος των άλλων στιγμών,παρά ήταν σύννους και περίφροντις, προφανώς συναισθανόμενος τη βαριά ευθύνη που έχει επωμιστεί.

Όπως σημειώνει ο Κώστας Τζαβάρας: «…έλειπε αυτός ο ενθουσιασμός, έλειπε αυτός ο πατριωτισμός της Αριστεράς, έλειπε αυτή η μεγαλαυχία για το ότι, αν υπάρχει περίπτωση αυτή η χώρα να σωθεί, αυτή η σωτηρία θα προέλθει από το ΣΥΡΙΖΑ, από ένα, δηλαδή, εθνικολαϊκιστικό αριστερό κόμμα, που αυτό που έκανε τα τελευταία πέντε χρόνια δεν είναι τίποτα άλλο από το να προσπαθεί να πείσει τον λαό ότι υπήρξε θύμα των πάσης μορφής και είδους ελίτ και ότι εάν υπάρχουν κάποιοι που πρέπει απέναντι σε αυτούς να στηρίξει τον ψόγο του ο ελληνικός λαός, αυτοί είναι οι πολιτικοί, γιατί είναι κλέφτες, ενώ ο λαός είναι μονίμως το θύμα». Αυτήν ακριβώς την αριστερή ιδεολογική ενατένιση της ελληνικής κρίσης δεν την έδειξε ο κ. Τσίπρας προχθές και αυτό εκ πρώτης όψεως θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είναι μία πρόοδος.

Αντίθετα, όμως, ενώ οι βουλευτές περίμεναν να ακούσουν ποιο είναι το όραμα, ποιος είναι ο στόχος, ποια είναι η γενική κατεύθυνση και ποιες είναι οι επιμέρους πράξεις και δράσεις που θα κάνουν υλοποιήσιμο αυτό το πρόγραμμα της Κυβέρνησης, δυστυχώς απογοητεύθηκαν– και θα απογοητεύονταν, αν ήταν καλόπιστοι, βέβαια – όταν διαπίστωσαν ότι περί αυτού ουδέν. Ο διαχειριστικός λόγος του κ. Τσίπρα, έτσι όπως έβγαινε μέσα από τις Προγραμματικές Δηλώσεις, πιο πολύ τον καθιστούσε σύνδικο πτώχευσης παρά Πρωθυπουργό.

Ο Κώστας Τζαβάρας εν συνεχεία παρατήρησε ότι προκαλεί σύγχυσηη άποψη του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Δουζίνα – ενός εκλεκτού επιστήμονα, τον οποίο τιμά – από του βήματος της Βουλής,ότι τα όσα απηύθυνε ο Πρωθυπουργός μπροστά στην Εθνική Αντιπροσωπεία ήταν ένα σύνολο «αξιακών δεσμεύσεων». Μια σύγχυση που επιτείνεται από την άποψη του κ. Δουζίναστη συνέχεια, ότι αυτό για το οποίο είναι υπερήφανη η πλευρά της Συμπολίτευσης, είναι για το ηθικό, αριστερό ιδίωμα, για το αριστερό ήθος.

Και με έμφαση συμπληρώνει ο Κώστας Τζαβάρας: «Μα, επιτέλους, δεν έχει κανένας από εσάς αντιληφθεί ότι όσοι εισέβαλαν στην Ιστορία με ανάλογες ιδέες, έχουν μείνει στον μαύρο πίνακα είτε των ολοκληρωτισμών είτε εκείνων οι οποίοι ποτέ δεν κατάλαβαν τι σημαίνει δημοκρατία, δεν κατάλαβαν τι σημαίνει δικαιοσύνη, δεν κατάλαβαν τι σημαίνει αλήθεια;Μα πόσο πολύ μεγάλη προσπάθεια πρέπει να γίνει σε αυτόν τον τόπο για να καταλάβουμε ότι η ηθική, η δικαιοσύνη, η αξιοπρέπεια, η εντιμότητα είναι αγαθά που μας χωράνε όλους, χωρίς διακρίσεις αριστερών και δεξιών;».

Με ποιον άλλο τρόπο όμως θα μπορούσε να έχει νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις πρόσφατες εκλογές, παρά αν δεν είχε κάνει ένα άλμα πάνω από την πραγματικότητα, σε μια φαντασιωτική κατάσταση, σε ένα παραλήρημα επιθυμιών και συναισθημάτων, το οποίο, δυστυχώς, απεδείχθη ότι ήταν πιο πειστικό από έναν λόγο ευθύνης που αρθρώσαμε ως Νέα Δημοκρατία και που δεν στηριζόταν σε τεχνητές διαιρέσεις, δεν στηριζόταν στο «παλιό» και στο «καινούργιο».

Και καταλήγει ο Κώστας Τζαβάρας, σημειώνοντας παρενθετικά ότι αυτοί που κατά καιρούς έμειναν στην Ιστορία για το ότι θα εισηγούντο μια νέα κατάσταση, μια νέα εξουσία, είναι συμπτωματικά τα ολοκληρωτικά καθεστώτα. Για φαυλοκρατία των πολιτικών μιλούσε η Χούντα της 21ης Απριλίου, για το παλαιό σύστημα μιλούσε και ο Μεταξάς.Κάποια στιγμή θα πρέπει όλοι να αποφασίσουμε ότι κάθε πολιτική θα αξίζει σε αυτόν τον τόπο να ανοίξει ένα ευρύχωρο μέλλον, στο οποίο θα χωράμε όλοι, αρκεί να στηρίζεται στην αλήθεια και μόνον στην αλήθεια.

 

Facebook Twitter Flickr Youtube Rss
Created by e-dinet